De vierde simultaanseance van De Pionier is een succes te noemen, vooral voor simultaangever Ernst-Jan Pluim Mentz!
Gezien het sluitingsuur van de bibliotheek en de ervaringen van de afgelopen jaren was de openingstijd van de simultaan een half uurtje vervroegd. Pioniervoorzitter Jan Straatman startte dus al even na 13.30 uur zijn openingstoespraak. Daarin heette hij uiteraard de aanwezigen welkom, bedankte hij de bieb voor hun medewerking en refereerde aan de geschiedenis van dit evenement en het traditionele karakter, dat het evenement heeft gekregen dankzij het voor het vierde jaar organiseren er van. De beide eerste keren was de toenmalige clubkampioen Frank Sträter bereid gevonden als simultaangever op te treden, het stokje werd vorig jaar door Ernst-Jan overgenomen en met succes. Immers, bij zijn eerste optreden scoorde hij al meteen een fraaie 83%, ditmaal bleek hij bijzonder gemotiveerd om dat resultaat te verbeteren. Daar slaagde hij tenslotte ook goed in gezien zijn score nu van bijna 94%. Een volgende keer zal hij dan vast wel 100% willen scoren!
Ook ditmaal leek het die kant op te gaan want de ene na de andere tegenstander moest bakzeil halen in zijn of haar aspiraties om de clubkampioen van De Pionier te verslaan. Overigens, zijn tegenstanders bestonden, naast twee dames en twee junioren uit 5 clubgenoten en 6 spelers van verschillende sterkte. Maar tegen het einde, als de simultaangever steeds sneller aan je bord verschijnt, bleek hij toch enkele taaie rakkers als tegenstander overgehouden te hebben. Al even eerder had hij niet over geluk te klagen gehad, toen één van zijn tegenstanders van de vorige keer, de in Rotterdam studerende Hellevoeter Daryll Born voor even zijn concentratie kwijtraakte en daarmee ook een toren. Een gefrustreerde Daryll mopperde nog wat na over zijn, volgens hem, gewonnen stelling en de problemen die hem z'n concentratie hadden gekost. Maar ook hij zal met genoegen terugzien op zijn tweede deelname, waar hij zich de eerste keer met een remise wegens tijdgebrek tevreden moest stellen. Maar er werd nog een toren weggeblunderd, ditmaal door Jan Straatman, die, in minimaal remisestelling, te snel speelde (als de simultaangever bij je bord komt moet je eigenlijk een zet doen, hoewel dit, vooral aan het einde van zo'n seance, wel versoepeld wordt) en daardoor die toren kwijtraakte. Daarna moest hij, een paar zetten later, ook opgeven. Net daarvoor had oud-Pioniervoorzitter en door drukke werkzaamheden nu ex-Pionier Frank van Loon met een keurige eindsprint in het eindspel een niet meer af te stoppen vrijpion gekregen. Dat noodzaakte Ernst-Jan tot opgave en het kwijtraken van zijn ongeschonden status. Als hommage aan Frank staat hij aan het begin van dit verhaal geportretteerd.
Zoals al aangegeven, er was ook enige girlpower aanwezig, maar eerst moest Simone 't Mannetje al opgeven en de bijna als laatste nog overgebleven Pioniersecretaris Sheila de Jonge moest, eigenlijk zeer tegen haar wil, hetzelfde doen als haar buurvrouw van deze middag. Toch hield ze een goed gevoel aan haar confrontatie met Ernst-Jan over omdat ze in het begin van de middag minstens gelijkwaardig zo niet (veel) beter had gestaan. Maar ja, ook bij een simultaan nemen gedane zaken geen keer!
In de hoop, dat er ook volgend jaar een simultaan georganiseerd kan worden en de deze middag aanwezigen er dan ook weer bij zullen zijn - aangevuld met hen, die misschien wel de intentie maar niet de gelegenheid voor deelname hadden - besluiten we deze sessie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten