Ronde 20

Zoals zo vaak, ook nu had een aantal leden elders bezigheden en het leek daarom een rustige avond te worden, maar........

Na in de vorige ronde hardhandig van het bord te zijn gezet wilde Jan Straatman zijn imago weer wat oppoetsen tegen Ad van der Ree. Uiteindelijk slaagde hij er niet in, Ad had toch veel moeite om zich het punt toe te eigenen. Zijn belangrijkste troef daarbij was een vrijpion op de a-lijn. Deze pion had hij ook meer dan Jan, die moed probeerde te putten uit de pionnen op zijn koningsvleugel. Toen het echter een paardeneindspel werd moest Jan alle zeilen bij zetten want die vermaledijde a-pion van Ad werd, hoewel er nog geen sprake was van oprukken, steeds dreigender. Twee van de vier nog aanwezige paarden werden geruild en tenslotte moest Jan in de laatste twee minuten van deze partij die a-pion tegen gaan houden. Maar dat lukte hem niet, hoewel hij met een tevredener gevoel naar huis zal zijn gegaan dan na de vorige ronde!
Zijn tegenstander van toen, Ernst-Jan Pluim Mentz, kreeg het aan de stok met Jan van Huizen. En die stok bleek hele lelijke weerhaken te hebben want op een gegeven moment leek Ernst-Jan aan het kortste eind te gaan trekken omdat hij een stuk achter was geraakt tegen een pion. Nu kwam echter zijn grootste kracht op de proppen: het eindspel. Hij ging aanvallen op de koningsvleugel, waar hij een levensgevaarlijke vrijpion wist te creeëren. Waarschijnlijk had Jan er beter aan gedaan het stuk terug te geven, nu echter moest hij toezien hoe zijn positie als het ware werd opgerold. Maar zijn resultaat, hoewel het hem eigenlijk slechts windeieren legde, geeft wel moed aan de achtervolgers van Ernst-Jan: hij is voor hen toch niet onklopbaar!
Tim van der Hart kreeg te maken met Bonne Faber. Tim speelde daarbij een minder frequente opening en leek daar succes mee te hebben. Ook hier raakvlakken met de partij uit de vorige ronde want ook nu was Tim bezig met het zagen van planken uit dik hout. Maar nu kreeg hij iets minder succes dan in die vorige ronde, toen winst zijn deel was. Bonne maakte hem op een gegeven moment het leven heel zuur en Tim moest enkele keren de enige zet zien te vinden. Maar dat lukte hem, hoewel hij op het eind toch een steekje liet vallen en Bonne remise door eeuwig schaak wist te forceren.
Ook een moeilijke partij werd het voor Sheila de Jonge tegen Frans Troost. Ze werd op zeker moment met haar rug tegen de theoretische muur gedrukt en moest daarbij het punt aan Frans laten, hoewel Frans daarvoor wel het nodige zitvlees ten toon moest spreiden en pas heel dicht bij de kleine uurtjes huiswaarts mocht keren.
Een leuke partij speelden ook Wim Noordermeer en Michiel Landman. Lange tijd leek Michiel het volle punt op te kunnen gaan strijken, Wim echter toonde zijn ruggengraat en liet Michiel toch niet verder komen dan remise.
Frits Wilschut kreeg weer eens te maken met Leo Stelloo en Leo kreeg bijna een deja-vu gevoel want ook nu was hij veel te snel klaar, net als bij zijn debuut in de RSB-competitie voor De Pionier. Toch echter zal Frits het hem erg moeilijk hebben gemaakt, anders had Leo meer kansen gekregen.
Ook Dik Roeffel wist geen punt te scoren en daar zorgde Wim den Heijer voor. Maar ook Wim moest er zijn betere spel voor boven halen.
Tenslotte probeerde Ger Croonenberg schaakles te geven aan Sidney Noordijk. Maar of het heeft geholpen? Zeker is wel, dat Sidney opnieuw zonder punt naar huis moest.