Ronde 18 en bezoek Willige Dames

Een viertal, dat slechts een trio bleek te zijn, weer 2 spelers minder in de bekercompetitie en enkele interne partijen als kers op de taart.

Dat De Willige Dame haar naam eer aandoet bleek deze avond een beetje, er kwamen 3 heren op bezoek en dus stond het Pionierviertal al meteen op 1-0. Hun vierde man had blijkbaar ergens een klaverjastoernooi!Maar deze 3 heren waren ergens tussen Dordrecht en Hellevoetsluis die naam kwijtgeraakt en hadden niets beters weten te vinden dan "Veni, Vidi, Vici" want dat was wat er gebeurde.
Als we de wedstrijd nader bekijken, dan zal Leo Stelloo, voor de gelegenheid spelend aan bord 3, zich nog wel eens achter zijn oren krabben als hij terugdenkt aan zijn eerste optreden voor een team van De Pionier. Zijn materiaal kwam een beetje op een kluitje te staan in zijn eigen strafschopgebied en dan is het zoeken naar een combinatie voor de tegenstander redelijk makkelijk. En inderdaad, er verscheen een vork op het toneel en Leo trapte er in, als ware adept van "Boer zoekt vrouw". Of het nou een mest- of een hooivork is geweest is nog steeds niet duidelijk gezien de klap, waarmee het ding tegen zijn voorhoofd kwam.
Maar er waren meer vorken op pad deze avond want ook aan bord 1 verscheen dit bestek bij Frits van der Veeke op z'n bordje. Ook Frits wist zich niet meer uit de gevolgen er van te bluffen en dus moest het viertal, na de voor hen florissante start, nu plotseling tegen een 1-2 achterstand aankijken.
Zou Frits Wilschut aan bord 2 het tijd dan nog kunnen keren? Lange tijd leek het daar wel iets op, maar ook hij moest op den duur zijn pijp aan Maarten of, liever gezegd, aan Cor geven. Bij hem bleek, dat de Dordtenaren toch goed met dames om weten te gaan want er verscheen er eentje in de buurt van z'n linkerhoekvlag om daar paniek te gaan zaaien. Frits wist aich die dame niet meer van zijn huid te houden, zodat de eindstand van deze wedstrijd 1-3 werd. Dat zag er zo uit:

  De Pionier          1307-De Willige Dame 1497 1-3

1 Frits van der Veeke 1367-Anne Meeldijk   1673 0-1
2 Frits Wilschut      1251-Cor Paans       1438 0-1
3 Leo Stelloo             -Piet Schuller   1379 0-1
4 Ger Croonenberg     1302-NO                   1-0

Enigszins verrassend liet Rob van Wijgerden zijn gezicht weer eens zien. Daar heeft hij nu misschien wel een beetje spijt van want hij werd meteen in zijn nekvel gegrepen om de derde ronde voor de interne beker te spelen tegen Ernst-Jan Pluim Mentz. Dat zoiets voorwaar geen alledaags pretje is wist hij al lang maar dat ervoer hij deze avond opnieuw. Hoewel, in de eerste partij had hij, volgens Ernst-Jan, beter, zo niet gewonnen, gestaan maar het niet af weten te maken. Ook in de tweede partij werd er voor Rob van hetzelfde laken een pak gemaakt en - hoewel Rob niet zo'n liefhebber van confectie lijkt te zijn - hij moest ook dit pak aantrekken en dus gaat Ernst-Jan door naar ronde 4.
Datzelfde gebeurt ook met Rik Verheij, hoewel hij er wat meer voor moest doen. Hoewel, in de eerste partij blunderde Ad van der Ree dat "het een lieve lust" was, in de tweede echter toonde hij wel zijn ware gezicht en verpulverde zodoende de aspiraties van Rik om meteen door te gaan. Dus moesten er minimaal 2 partijtjes snelschaak worden gespeeld. Daarin leek Ad weer een beetje terug te vallen, zodat Rik beide potten naar zich toe trok en nu mag proberen de derde speler te worden die de beker voor de derde keer wint. Maar daarvoor is voor hem nog een lange weg af te leggen met heel wat voetangels en klemmen!
Nu enkele andere toppers voor de beker speelden of afwezig waren zag Frank Sträter zijn kans schoon om wat hoger te klimmen. Daarvoor moest hij afrekenen met Jan van Baardwijk, die dit seizoen echter wel een aantal leuke resultaten had neergezet. Maar Frank deed het rustig aan en beantwoordde de toch wat typische openingsstrategie van Jan met direct een tegenaanval. Hierdoor kreeg hij een leuk aanvalspunt, waar hij zijn pijlen op kon richten. Zo gedacht, zo gedaan, Jan wist echter nog lang weerstand te bieden. Maar zoals vaak, als je op het ene punt moet gaan verdedigen dan kost je dat op het andere punt hulpkrachten. Dus werd Jan op de andere vleugel (en ook in het centrum) aan het spit geregen. Uiteraard liet hij zich dat niet zonder slag of stoot welgevallen, toch moest hij uiteindelijk verlies accepteren.
Jan van Huizen kreeg te maken met Alex van Wieringen. Alex, dit seizoen voor de leeuwen gegooid in de eerste klasse RSB, wilde kijken of hij "in alle rust" van de interne competitie ook opgewassen zou zijn tegen een tegenstander van "dat formaat". Maar daarvoor moet je je verdediging wel gericht houden op de zwakheden in je stelling en dat verzuimde Alex een beetje door een deel van zijn troepen aan de overkant van zijn koningsstelling te stationeren. Dat gaf Jan de kans op een enigszins standaard aanval op de koning van Alex via het bekende loperoffer op h7. Alex probeerde zich er nog uit te bluffen maar daar wilde Jan niet aan meewerken.
Voorzitter Jan Straatman leek een moeilijke avond te gaan krijgen tegen Tim van der Hart, niets bleek echter minder waar. Al meteen in de opening maakte Tim de fout met een paard terug te nemen, waar met de dame teruggenomen moet worden. Jan strafte dit adequaat af, hoewel hij het nog beter had kunnen doen door op zeker moment (ook) met zijn dame te nemen, waar hij het met een loper deed. Maar ook dat bleek voldoende voor de uiteindelijke winst. Daar moest overigens nog wel een behoorlijk robbertje voor worden gevochten, maar de aanval met al het nog aanwezige stukkenmateriaal op de verzwakte zwarte koningsstelling bleek voldoende. Vooral omdat Tim aan het einde nog een makkelijk te vinden mat in twee toestond.
Bonne Faber was eigenlijk de enige deze avond die met een onwillige dame kreeg te maken. In de openingsfase had hij een pion aan Sheila de Jonge weten te ontfutselen, de Pioniersecretaris beet zich echter met de van haar bekende terrier-eigenschappen in de stelling vast. De pionwinst had Bonne wel de nodige tempi en een niet gerocheerde koning gekost en derhalve kreeg Sheila ook kansen, die ze voor een groot deel greep. Daardoor kwamen er aanvallen op die minder veiligstaande koning, wat haar er uiteindelijk toe bracht een remiseaanbod te doen. Ondanks de pion voorsprong leek het Bonne toch verstandiger dat aanbod aan te nemen.
De partij tussen Wim Noordermeer en Mehdi Potters kende ook een typisch verloop. Bijna de hele partij hielden ze elkaar in evenwicht, hoewel Wim steeds zat te zoeken naar kleine foutjes bij zijn tegenstander. Maar Mehdi maakte die niet veel, althans niet opzichtig. De partij leek in de remisehaven te gaan eindigen, iets, wat Mehdi ook voorstelde. Temeer omdat de beide nog aanwezige lopers op velden van tegengestelde kleur opereerden. Maar Wim wilde nog even kijken en dat werd Mehdi noodlottig. Hij liet een gaatje open voor Wim's koning en deze kon toen pionnetjes gaan eten. Einde verhaal voor Mehdi dus.
Dankzij dat niet opkomen van die vierde man kon Ger Croonenberg in de interne competitie meespelen. Dat bleek ook gunstig voor Jannes van Halen want de Pioniernestor zal bij zichzelf gedacht hebben "die Croonenberg heeft al een puntje gekregen, het tweede krijgt hij niet!". Zo gedacht, zo gedaan dus en in de loop van de avond kon Jannes trots rond gaan kijken, een punt rijker.
Dan was tenslotte Trudy Angeneind weer eens van de partij. Door het weer van de laatste periode was dat haar eigenlijk onmogelijk gemaakt en die schade kon ze nu inhalen. Maar dat wilde Sidney Noordijk niet zomaar laten gebeuren. Hij zette alles op alles om Trudy het leven zuur de maken tijdens deze ronde. De koning van Trudy kwam in zijn eentje naar voren gewandeld, waar hij eigenlijk niets had te zoeken. Daarbij was Sidney zo slim om alle velden, die de koning nog ter beschikking had, af te sluiten, inclusief het veld waar de koning zich bevond. Mat derhalve.