Ronde 3

In deze ronde werd ook een begin gemaakt met het spelen van partijen voor de Interne BekerCompetitie. In beide competities was er sprake van verrassingen.

Beginnend bij de IBC, waar de eerste verrassing zich al heel snel liet noteren. De loting had Ger Croonenberg aangewezen als tegenstander voor Leo Kotchiev. Ger was voor de interne competitie in eerdere jaren wel eens ingedeeld tegen Leo en had daar toen veel bezwaar tegen gemaakt: hij vond die indeling een (veel) te groot krachtsverschil geven. Toen er dan ook, amper nadat alle andere partijen waren gestart, enig rumoer bij hen aan het bord ontstond, dacht iedereen dat Leo al snel duidelijkheid had geschapen. Maar nee, Ger had een speciale taktiek bedacht en die bleek te werken! Leo had er geen antwoord op en verloor dus. Maar het is bekend uit de reclamewereld: "In het verleden behaalde resultaten geven........", Ger wilde dat ook bestrijden en gebruikte zijn taktiek ook in de tweede partij. En weer had Leo er geen weerwoord op, zodat Ger al rond negenen rondliep met het toegangsbewijs voor de tweede ronde IBC en Leo verdrietig huiswaarts keerde.
Ook de loting tussen Frits van der Veeke en Rik Verheij vertoonde een vergelijkbaar krachtsverschil, Rik was echter niet van plan in de voetsporen van Leo te treden. Het duurde wel iets langer dan bij die partijen, Rik zette echter wel de puntjes op de i en mag in de tweede ronde misschien Ger als tegenstander verwachten!?
Een kleiner krachtsverschil bestaat tussen Dik Roeffel en Wim Noordermeer maar de uitslag is toch dezelfde: Wim wist beide partijen te winnen.
Tenslotte nog een "bestuursloting": de voorzitter tegen de jeugdleider ofwel Jan Straatman tegen Jan van Huizen. In hun eerste partij kwam jeugdleider Jan moeilijk te staan en ook hier leek een verrassing zich aan te kondigen want voorzitter Jan kwam een pion vóór in een dame-eindspel. Maar, misschien mede door de hem weinig resterende bedenktijd, hij wist die voorsprong niet te verzilveren, zodat de eerste partij in remise eindigde. Maar in de tweede partij had voorzitter Jan al het zwarte materiaal aan zijn kant en daar voelt hij zich meestal heel prettig bij. Nu echter - misschien nog wel wat gehinderd door de adrenaline uit de vorige partij - maakte hij een vingerfoutje in de opening en moest daardoor al snel tegen een achterstand aankijken. Dan kun je wel een goede verhouding met je materiaal hebben, dat is echter nog geen garantie voor een goed resultaat! Jeugdleider Jan kan zich dus gaan opmaken voor de tweede ronde.
Ook in de interne competitie waren er verrassende uitslagen, vooral gezien het voorspel. Frank Sträter werd ingedeeld tegen clubkampioen Ernst-Jan Pluim Mentz en wilde zijn prestatie van het vorige seizoen wel herhalen. Daar leek hij op een gegeven moment ook in te slagen want hij veroverde een stuk méér dan Ernst-Jan. Maar ditmaal bleek dat, helaas voor Frank, onvoldoende voor partijwinst. Althans, hij wist z'n voorsprong niet vast te houden en verloor uiteindelijk de partij. Volgens zijn tegenstander had deze heel veel geluk gehad.
Tim van der Hart leek een moeilijk avond tegemoet te gaan tegen Jan van Dam. Maar in de partij was daar eigenlijk weinig van te merken en Tim leek voor een verrassing te gaan zorgen. Als hij nou maar zo'n 10 zetten voor het einde die combinatie had gezien, die hem op z'n minst pionwinst en een winststelling zou hebben opgeleverd......! Maar hij zag het niet en werd daarna vrij snel opgebracht.
De verrassing in de interne kwam op naam van Jan van Baardwijk. Tegen Ben Blakmoor kreeg hij te maken met een voor hem onbekende openingsvariant en had daar veel moeite mee. Maar hij ontworstelde zich aan zijn malaise en er ontstond een middenspelfase met kansen aan beide kanten. Hierin moet Ben "ergens" een fout hebben gemaakt want Jan ging uiteindelijk met het punt aan de haal, hoewel ook dat niet zonder slag of stoot ging. Maar Ben kreeg tenslotte de meeste opstoppers te verwerken.
Ook sprake van onbekendheid met de openingsvariant was er bij Bonne Faber tegen Fred van Wieringen en Bonne was al snel toe aan zorgvuldig verdedigen. De stelling "liep echter dicht", hoewel beiden kansen kregen op de vleugels. Daar durfden ze echter niet hun geld op te zetten en nadat Bonne een soort herhaling-van-zetten-mechanisme had opgezet en meteen daarbij remise aanbood hoefde Fred er niet al te lang over na te denken.