Deze avond waren er maar weinig spelers voor de interne competitie. Er waren namelijk twee externe teams in actie. Die actie had eigenlijk ook een slechter resultaat dan vooraf gehoopt/verwacht. Maar daar zal mee geleerd moeten worden te leven. Promotie en/of degradatie lijkt niet ter sprake te hoeven komen.
Voor het derde Pionierteam zou het een heel moeilijke avond worden en dat begon al voor de wedstrijd met de afmelding door Albert Schaefer wegens ziekte. Maar dat ging nog voor de start van de wedstrijd verder toen bleek dat ook Dennis de Graaf zich niet lekker voelde en daardoor zijn pijp aan Maarten gaf. Op dat moment had wedstrijdleider Sheila de Jonge de opstelling al via het grote scherm bekend gemaakt. Een soort van geluk bij een ongeluk was hierbij ook, dat de tegenstanders ook te maken hadden met één speler minder maar wel een non-playing captain in hun midden hadden. Na enig overleg kreeg Sheila het gedaan dat er een andere speler aan mocht treden en zo kon de wedstrijd dus na een kwartiertje van start gaan. Voor het Pionierteam was die start prima want al snel kon er een punt worden genoteerd aan bord 5, waar nieuweling en invaller Amine Mahjoubi ijn tegenstander dus al vrij snel op het verkeerde been had weten te zetten. Die tegenstander had een zet met zijn dame gedaan en was daarbij tot de conclusie gekomen dat dit helemaal geen goede zet was en hem zelfs die dame zou kosten. Hij had daarom meteen opgegeven. Maar toen begon het te regenen in de speelzaal! Geen hemelwater maar verliespartijen voor de thuisclub! De eerste, die daar mee te maken kreeg was teamleider Michael Smalheer een bord 7. Hij was al een stuk kwijt geraakt en probeerde dat verlies te compenseren met aanvallend spel. Maar ook dat bleek onvoldoende en zo werd de stand weer gelijk. Maar ook dat duurde niet zo lang. Want ook Wilco Baartmans, deze avond spelend aan bord 1, kon het niet bolwerken tegen de Barendrecht-speler, waardoor de stand 1-2 werd. Aan bord 2 werd het bij Wim Noordermeer vrij snel hierna van hetzelfde laken een pak en zo stond het Pionierteam al halverwege de avond met de rug tegen de 1-3 muur. Toch kwam er nog een lichtpuntje. Aan bord 4 was ook Leo Stelloo in een precaire positie beland en ook zijn lot deze avond leek vrij snel bezegeld te gaan worden, maar wat tekent de verbazing toen hij met fraai combinatoir werk die positie
omboog naar winst! Achteraf bleek het wel een druppel op een gloeiende plaat, maar dat maakt de voldoening voor Leo er niet minder om (2-3)! Hierna ging het weer regenen tegen de Pioniers. Eerst bij de invaller van het laatste moment, Frits van der Veeke aan bord 6. Frits wist het wel lang vol te houden, misschien door de kprte pauzes die de spelers zo nu en dan in gingen lassen. Dat had echter geen invloed op het resultaat: verlies voor Frits en dus maximaal nog een gelijkspel. Maar dat zat er ook niet in want Bonne Faber speelde aan bord 3 een op zich goede partij, hoewel hij in het begin wel enig voordeel had kunnen halen in de volgende positie (na e4 van wit):
Hij speelde hier Pbd7 maar ...;Pxe4 - Pxe4;f5 - Pxd6;Dxd6 - Lc4;Lxg5 - Pxg5;Pd7 - 0-0;Pb6 had een miniem voordeeltje opgeleverd. Ook hierna had (na - Ld3) de zet ...;Pxd5 - Pxd5;Lxg5 - Pxg5;Dxg5 weer wat voordeel gegeven. Maar Bonne probeerde ...;Te8 en een poosje later kwam een verschil in speelstijl om de hoek kijken. De tegenstander speelde pienterder, getuige de volgende stelling:
Hier speelde wit - Tbe1;Pxf4 - Dxf4;Le7 - e5;dxe5 - Txe5;Ld6 - Txe8+ en nu zou ...;Lxe8 het sterkste zijn geweest maar Bonne speelde ...;Txe8 - Txe8+;Lxe8 en nu verkeek hij zich helemaal op het relatief sterke antwoord - De4. Het beste zou nu ...;Kf8 zijn geweest maar Bonne dacht het op te kunnen lossen met ...;Db8 maar gaf het hiermee eigenlijk weg na - Dxh7+;Kf8 - Pe4;Le5 maar miste later nog een levensgrote kans in de volgende stelling:
Wit speelde hier - d6 en dat zag er zeer dreigend uit. Maar nu had er ...;Dxg4+! gespeeld moeten worden want dan was er stukwinst gekomen na - Kxg4;f5+ - Kxf5;Lxg7 en winst zou "slechts" nog een kwestie van techniek zijn. Maar Bonne zag dat allemaal niet en speelde ...;De2 in de ijdele mening daar mat mee te voorkomen. Maar dat kon niet alleen op e7 maar ook op c7. En zo gebeurde.
Nu was alleen nog Duncan Peltenburg bezig aan bord 8 maar ook zijn stelling zag er slecht uit. Hij stond namelijk een toren achter en opgeven leek zijn beste optie. Maar hij wilde graag zijn tegenstander testen op eindspelkennis en speelde daarom nog door. Maar die kennis bleek wel aanwezig en zo moest Duncan een aantal zetten later wel opgeven toen hij mat stond.
Ook hier hoort een wedstrijdformulier bij:
Zoals al gezegd, er konden maar een paar partijen voor de interne competitie worden gespeeld en dat allemaal "buiten beeld". De belangrijkste partij daarbij ging tussen Peter Leentvaar en Albert Bijzitter en zou over de eerste plaats op de ranglijst kunnen beslissen. Maar dan moest Peter de partij wel winnen. En zo gebeurde het tenslotte ook. Er werden nog drie partijen gespeeld maar alle drie met een groot krachtsverschil tussen de spelers. Zo won Julian Krabbendam nog van Hans Maagdenberg, verloor Peter Derrez van Timo van Kesteren en Ellen Akershoek van Jacques Kokshoorn.
Dit alles brengt weer een
nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten